Gaztainerre eguna

Aupiiii, lehenengo istoria txiki bat.

Egun hau Eibar, Ermua eta Soraluzen arimaren egunetik bigarren astelehenean ospatzen da.
Aintzinean, familiak etxean ospatzen zuten, sarri, familia bat baino gehiago etxe berean elkartuaz. Gaur egun ordea, lagun arteko afari meriendak eginaz ospatzen da. Afari-merienda hauek herriko tabernetan edo inguruko hauzoetako bentetan egiten dira. Afaria goiz xamar hasten da eta lehenbiziko eta plater nagusitzat marraskiloak saltzan, txorizo errea eta azkenik gaztaina erreak dastatzen datza ohitura. Azpimarragarria da baita ere, orain arte gizonezkoek soilik ospatzen zuten jaia zela.
Gaztainerre zergatik? gaur gure basoetan gaztaina gutti bada ere, aspaldi batean ugaria zen arbola mota hau eta urte garai honetan jakirik ugariena eta merkeena (gaztaina) ematen zuelako batipat.
Uste dugu aintzina orain baino hedakunde haundiagoa izango zuela afari merienda honek. Hemen esan ohi denez, hilketa ondorengo "ondra janak" bezala omen da gaztainerre. Horregatik egiten da dominu santu eta arimen egunaren ondoren.
Eibar, Ermua eta Soraluze herrietako nekazarien artean, eta baita Durangaldekoen artean ere, oraindik bizirik irauten du hileta ondorengo "ondra janak". Ohitura hau kontutan harturik argi dago Gaztainerre egunaren jatorria, dominu santu eta arimen egunak haintzat harturik, urtean behingo anaitasunezko otordua egitea hildako guztien oroimenean dala.

Idatzi hau, J.A. Mogel ikastolako artxibotik jasotakoa duzue.

Zapatuan, Dan Lepard eta Ibanek sinatutako pare bat liburu eramatera joan nintzen. Toki bietan opariak eman zizkidaten, euretariko baten, gaztaina irina eta horregatik gaurko ogi hau.

Gaur Eibarren, gaztainerre eguna ospatzen da eta hauxe duzue, nire aportazioa.

Osagaiak:
300 gr. ogia egiteko galirin zuria.
125 gr. gaztaina irina.
75 gr. galirin integrala. Oraingo honetan etxean ehotua ;)
300 gr. ura.
200 gr. ama ore zuria (%100).
10 gr. eztia.
13 gr. gatza.

Gatza ezik osagai guztiak nahastu, estali eta ordu erdiko autolisia egiten utzi. Ondoren, gatza gehitu, nahastu eta olioztatutako mahai gainera atera. Era tradizionalean oratu eta olioztatutako bol batean sartu. Hartzidura tenperaturaren arabera emango diogu. Kasu honetan (20-22º), hiru ordukoa eman nion, ordubetero tolesdura bat emanez.
Azkenengo tolesdura ondoren, boleatu eta 10 minutu inguru erlaxatzen utzi. Ondoren formatu, bannetoian sartu eta estali. Normalean dena jarraian egiten dut, oraingo honetan, Barakako lagun batzuen bisita izan nuen eta horregatik hozkailuan gorde eta kalera atera nintzen.
Joan zirenean, handik atera eta nahiko igota ikusi nuenez, labea martxan jarri nuen. 250ºtara ailegatu zenean, orea bannetoitik atera, taxuak eman, labera sartu, eta jarraian, lurruna sortzeko beheko partean nuen ontzi batera ura irakiten bota nion. Hamabost minutura, ura atera eta tenperatura 200º jaitsi nuen. Hamabost minutu beranduago 180ºtara jaitsi eta beste hamabost minututan egina zegoen.

Hau da gaztaina irina erabiltzen dudan lehenengo aldia, paketea zabaldu nuenean eta handik ateratzen zen usaina kontutan hartuta ez nion gehiagorik bota. Orain, ogia frogatu ondoren, gehiago onartuko lukeela esan dezaket.

Mila esker Idu eta Xabi.

Muxu bat.

Jorasán and coriander bread.

Izenburua ingelesez eta hori? pentsatuko duzue. Ez pentsa bapatean ikasi dudala, e? nahiko nuke bainaa .... "translate is magic". Ez nekien nola esan eta horrela egitea bururatu zait. Asteartean ingelesa ikasten hasi nintzen, eta horregatik izenburua hizkuntza hortan, ea zer moduz dihoakidan, uff!!! Oihana, laster (noiz izango ote da) iruzkinak ingelesez jarriko dizkizut ;)

Domekan lagun batzuekin bazkaria neukan eta ogi berri bat egitea pentsatu nuen, gaurko hau hain zuzen ere. Jorasán irina erabilita neukan baina martorria ez, eta ez pentsa nahita jarri niola. Ogia egiten hasi nintzenetik etxea espeziaz beteta daukat, armairua zabaldu eta bolitak ikusi nituenean; hauekin, pentsatu nuen. Ehotu, eta aurrera.

Osagaiak:

• 250 gr ogia egiteko galirin zuria.
• 50 gr galirin integrala.
• 200 gr Jorasán irina.
• 200 gr ama ore zuria (%100).
• 302 gr ura.
• 12 gr gatza.
• 10 gr martorri hazi ehotuak.

Ogiak ez du misterio haundirik, gehienetan bezala egin nuelako.
Osagai lehorrak katilu baten ipini, likidoak gehitu eta ondo nahastu. Ordu erdiko autolisia egiten utzi, mahai gainera atera eta 10-12 minutuz oratu. Oraingo honetan frantses (bideoa hemen) teknika erabili nuen. Katilura bueltatu eta hiru orduko hartzidura eman nion, ordubetero tolesdura bat eginez. Formatu, bannetoira sartu, eta ordu eta erdiko bigarren hartzidura egiten utzi. Labea 250ºtara berotu, lurruna sortu, oreari taxua eman eta labean sartu. Hamar minutu pasa ondoren 225ºtara jaitsi, eta ordu laurden beranduago 200ºtara. Berrogei minutu pasa ondoren labea itzali, atea erdi ireki eta horrela beste bost minutu inguru laga nuen.

Ogia gustatu zitzaidan. Ez nekien, baina martorriak zitriko ikutua dauka. Niretzat, 10 gr. hoiek neurri polita da, baina lagun bati gogor samarra iruditu zitzaion. Gustoak, badakizue.

Argazkian dagoen taxua nola egin nuen:
Lagun batek taxu hoiek nola egiten ditudan galdetu dit, eta ea denok ulertzeko moduan erantzuten diodan.

Hasteko, taxua eman eta horrekin dena egina dagoela pentsatzea, niretzat errua dela esan beharra daukat. Prozesuaren barruan dagoen beste pauso bat da, besterik ez. Ordurarte zerbait gaizki egin ezkero, ogia, nire ustez ez da nahi bezala zabalduko eta edozein tokitik apurtzeko arriskua dago. Hor ikusten den taxua emateko, etxean egindako tresna bat erabili nuen.

Orea bannetoitik azkenengo momentuan atera eta taxua, orearen gainazalarekiko 25-30 graduko inklinazioarekin orearen alde batetik bestera (0,5 - 1 zm.) sakonduz, eman.

Taxua berak ez du beste misteriorik, baina esan bezala, pauso guztiak garrantsi haundia daukate estetikoki zerbait polita lortzea nahi badugu.

Muxu bat.

Ogia, garagarra eta limoiaz.

Aupa. Gaurko hau ere Lepard-ena da eta liburu hontatik aterata dago (gehienetan bezala, moldatuta). Oparitu zidatenean ez nuen pentsetan halako etekina aterako nionik bainaaa ... pixkanaka pixkanaka badoa bere fruituak ematen. Ingelesez dago eta ez dut ezer ulertzen, baina oporretan loibekin egon nintzen eta euretariko bat errezeta honen itzulpena egin zidan. Eskerrak!!! lan bat gutxiago.

Lepard-ek olioa, parrilan egindako piperrak, olibada, gazta, edozein urdaiazpiko eta letxugarekin sandwich balitz bezala jatea modu egokiena dela dino. Momentuz bera bakarrik jan dugu eta mundiala dago.

Osagaiak:

• 200 gr garagar irina.
• 300 gr ogia egiteko galirin zuria.
• 200 gr ama ore.
• 250 gr ur.
• 60 gr ezti.
• 30 gr limoi zuku.
• 6 gr limoi-birrindura (2 limoi).
• 12 gr gatz.
• Orea hautseztatzeko, gatz lodia (ahaztu egin zitzaidan).

Katilu baten irinak eta gatza nahasi. Beste baten ama orea, ura, limoi zukua eta birrindura eta eztia irabiatu. Osagai likidoa beste bolera bota eta nahastu ore leuna lortu arte. Estali eta hamar minututan egonean laga.

Mahai gaina olioztatu, orea bertara atera eta 4/6 minutu inguru oratu. Garagarrak, zekaleak bezala gluten gutxi duenez, gehiago oratzea ez du merezi, ados? Bola forma eman eta olioztatutako katilu baten sartu 1. hartzidura egin dezan. Etxeko sukaldean 22-23º gradu zeunden eta 3 ordukoa eman nion. Ordu betero tolesdura bat egin nion. Azkenengo tolesdura ondoren, bola forma eman eta 15 minutu inguru egonean laga. Forma eman, bannetoian sartu eta ordu eta erdiko hartzidura eman nion.

Labea, 210º-tara berotzen ipini. Behealdean metalezko ontzia jarriko dugu, bertara ura bota eta lurruna sortzeko. Tenperatura hartu duenean, bannetoitik orea atera. Orain izango litzake, orea bustitzeko eta gatz lodia botatzeko momentua (neri ahaztu zitzaidana). Labean laga dugun ontzira ura irakiten bota, oreari alde batetik bestera taxua eman eta labera sartu. Lehenengo ordu erdia pasa ondoren tenperatura 190º-tara jaitsi eta beste hamabost minututan egina dago. Parrilla baten hozten laga.

Lepard-ek, limoi zukuak garagarrari zaporea handiagotu eta zekaleak duen garraztasuna ematen diola dino. Ez dakit horrela den edo ez, nik limoi zaporea hartu diot, baina ez oso bizia, e?

Limoizaleak bazarete egin, oso oso goxoa baitago. Ahoan lagatzen duen limoi tokea, sekulakoa!!

Pare bat ohar.

• Bigarren hartziduraren denbora jartzen dudanean, labea berotzen dagoen tartea ere bertan kontabilizatzen dut.
• Lurruna sortzeko ura botatzen duzuenean, neurrian botatzen baduzue, ez daukazue ontzia atera beharrik, ados? Atea zabaltzen dugun bakoitzean tenperatura jaitsi egiten zaio, eta ez zaigu batere komeni.

Sarrera hau Nereari (loiba) eskaintzen diot. Mila esker itzulpenagatik.

Muxu bat.

Piperrada pizza

Asko gustatzen zaidan janaria da. Oporretan hainbat egiten ditut baina gero, urtean zehar, ia ez ditut egiten. Zergatik? uff, zeinek daki!!! Gehien gustatzen zaidana zera da, edozein osagai onartzen dutela. Zalantzarik gabe gustokoenak barazkiak daramatzatenak ditut, besteak ere, baina barazkianaaaak txapeau!!!

Gaurko hau, niretzat, Euskal Herrian plater mitikoa den batekin apaindu dut.

Osagaiak:

• 170 gr ogia egiteko galirina.
• 80 gr gari-semola fin fina (semolina?).
• 100 gr ama ore.
• 100 gr ur.
• 30 gr olio.
• 3 gr azukre.
• 6 gr gatz.

Katilu baten, irinak, azukrea eta gatza nahasi. Ura eta ama orea gehitu, ondo nahastu. Hamar minutu inguru egonean laga. Mahaira atera eta 7-10 minutu inguru oratu (oso errez oratzen da). Berriz ere katiluan sartu, estali eta hartzidura egiten laga. Tenperaturaren arabera luzeagoa edo motzagoa izango da. Honek, ordu bete eta hiru ordu laurdenekoa egin zuen. Sukaldean 26º inguru zeunden.

Hartzidura egiten duen bitartean piperrada prestatu.

Osagaiak:

• Tipula erdia.
• Piper gorria.
• Piper berdea.
• Azenario txiki bat.
• Berakatz-ale bat.

Apaintzeko osagaiak:

• Piperrada.
• Oliba olioa.
• Etxean egindako tomatea.
• Oliba beltzak.
• Mozzarella gazta.

Hartzidura eginda duenean mahaira atera berriz ere. Gasgabetu, bola forma eman eta hamabost minutu inguru laga. Horrela, gero, forma ematea errezagoa egingo zaizue. Forma eman, biribila bada hobe bestela ez da ezer pasatzen. Zabalduta dagoenean olio pixkatekin igurtzi, etxean egindako tomatea, piperrada, oliba beltzak eta mozzarella gaztarekin apaindu.

Aurrez, labea denak emanda berotuta izango dugu. Sartu eta hamar-hamabost minututan egina dago.

Normalean, oregano eta albaka pixkat ere jartzen diet, baina oraingo honetan ahaztu egin zitzaidan eta egia esaten badizuet hemendik aurrera pizza honi behintzat, ez dizkiot ipiniko. Horrela, piperradaren zaporea askoz nabariagoa delako, goi-mailakoa.

Semolina lehenengo aldiz pizza honetan erabili dut eta zin dagizuet hemendik aurrera pizza guztietan erabiliko dudala. Beste ikutu bat ematen dio.

Muxu bat.

Gehigarria.- behialak egindako galdera bati erantzuteko gehigarri hau ipintzea bururatu zait.

Honetan, semolina eta nire harteko maitasun/gorroto istorioa kontatuko dizuet.

Sarean (blog baten?), irakurrita neukan semolinak pizzari beste ikutu bat ematen diola. Horren ondorioz, bila hasi nintzen eta ez nuen inon aurkitu.

Eibarren belardenda bateko tipoa "laostia" daki eta beregana joan nintzen.

Semolina? Semola esatea nahiko duzu.

Ez ez, semolina.

Aurpegi arraroa jarri zuen eta ez zeukala inoiz entxunda komentatu zidan. Eta ez hori bakarrik, inoiz ez ziotela eskeini eta inoiz ez duela ikusi berak duen katalogoan (15.000 produktu). Semola orde, bai.

Berriz ere sarera bueltatu nintzen eta ogi foroan, De Cecco markak zuela irakurri nuen, bainaaa ez. Hor ere, semola azaltzen da.

Googlen, semolina ipini eta wikipedian hau azaltzen da. Imagenes-en klikatu eta hor azaltzen diren irudi gehienetan ikusten dena, nik Eibarren ikusita neukan.

Argi nituen gauza batzuk, euren artean, guk erabiltzen ditugun irinak baino latzagoa dela. Zer egin nuen? joan eta zegoen finena erosi.

Sarrera honetan azaltzen den pizza egitera joan nintzenean, semola kafe-errotatik pasatu nuen pixkat gehiago fintzeko baina ez zen askoz gehiago findu e?, nahiko fina delako.

Irudien artean hau topatu nuen (itzulpena egiten duenean zer jartzen dizue? neri semola), eta beste hau (candeal?) ere, eta hau eta ..... Azkenean, txoratu baino lehenago neukanarekin egitea pentsatu nuen eta kitto!!! Baina gauza bat esango dizuet, argazkietan azaltzen dena bada, nik semolina daukat ;) Zuei zer iruditzen zaizue? daukat edo ez?

Txorizoz beteriko otartxoak.

Cabuérnigan (Cantabria) nago, oporretan. Aspalditik daukat loiba nagusia atzetik hauxe esanez: tio, txorizoz beteriko ogia noiz egin behar diguzu? Irina daukat, txorizoa ere, bainaaaa ... ez nuen ikusten momentua.

Atzo (larunbata), kriston eguraldi txarra izan genuen, 18ºtik gora ez ginen pasatu eta etxeko batzuk hotzez hiltzen zeunden. Aitzaki ederra laba martxan ipintzeko pentsatu nuen, etaaa ... aurrera!!! Karapaixoa nuen buruan bainaaa, irudi hau ere. Berari arrautza egosia ez zaio gustatzen beraz, erabakia oso erreza izan zen.

Osagaiak:

350 gr. ogia egiteko galirina.

100 gr. zekale erdi integrala.

50 gr. zekale zuria.

275 gr. ur.

225 gr. ama ore.

12 gr. gatz.

Txorizoa.

Katilu baten irinak eta gatza ondo nahasi. Ura eta ama orea gehitu, ondo nahastu. Ordu erdi inguru laga autolisia egiten. Ondoren, mahai gainera atera eta nahi duzuen teknika erabiliz, 5-10 minutuz oratu.

Olioztatutako katilu baten sartu lehenengo hartzidura (atzo, 3 ordukoa) egin dezan. Ordu betero tolesdura bat eman nion. Azkenengo tolesdura ondoren, bola forma eman, eta 15 minutu inguru egonean laga.

Bolatxoak egin (100 gramoko hamar atera zitzaizkidan), eta txorizo zatiak goitik behera sartu.

Bigarren hartzidura bi ordukoa eman nien.

Kontutan izan, bigarren hartziduran (ordubete eta hogeita hamabost minutu + hogeita bost minutu labea berotzen) eta labean orea hasi egiten dela beraz, txorizoaren beste hainbeste kanpoan laga.

Ordubete eta berrogei minutu pasa ondoren, labea 250º-tara berotzen ipini. Tenperatura hartu duenean otartxoak sartu eta 12 minututan eginda daude.

Behean ikusten duzuenari gaur, goizeko 11etan, haginkada eman diot. Ezetz asmatu nolakoa zegoen, bai bai, zegoennnn!!!

Muxu bat.

Kanela eta mahaspasa ogia.

Gaurko hau, Dan Lepard-en errezeta baten moldaketa duzue.

Berak, legami freskoa erabili zuen, nik orde, ama orearekin egin dut. Ur kopurua ere haundiagoa erabili dut baina beste osagai guztiak errespetatu egin ditut.

Mahaspasa kopurua beharbada haundiegia irudituko zaizue baina berak dioen bezala, mahaspasena bada mahaspasak eduki beharko ditu, ez? ;)

Osagaiak:

Ogia egiteko galirin zuria, 300gr.

Zekale integrala, 75gr.

Galirin integrala, 25gr.

Zekale ama orea, 200gr.

Ura, 200gr., 20º-tara

Oliba olioa, 50gr.

Eztia, 24gr.

Gatza, 8gr.

Kanela, 2gr.

Mahaspasak, 200gr.

Bol baten, irinak, kanela eta gatza nahasi. Beste baten, ama orea, ura, olioa, eztia eta mahaspasak nahastu eta osagai lehorren bolera bota. Eskuak erabiliz osagai guztiak ondo integratu eta laga hamar minutu estalita.

Mahai gaina olioztatu, orea bertara atera eta nahi duzuen teknika erabiliz bost-hamar minutu inguru oratu.

Olioztatutako bol baten sartu eta ordu eta erdiko hartzidura egiten laga.

Ondoren, boletik atera, oratu txiki bat egin, boleatu eta errosko forma eman.

Forma emateko, bi atzamarrekin goitik behera zulo bat egin eta zabaltzen joan.

Bigarren hartzidura eman, oraingoan bi ordu eta erdikoa edo tamaina bikoiztu arte.

Labea, 210º-tara berotzen ipini. Oreari, buelta osoan taxua eman, urarekin zipriztindu eta laberatu labaren erdian. 50 minutu inguruan eginda dago. Parrila baten gainean hozten laga. Hemen taxua eta mamiaren detaileak.

Ogia, itzela zegoen. Bi zati izoztuta neuzkan pare bat laguni pasatzeko, eta larunbatean eman nizkien.

Euren iritziak: ke te-ka-gas (literala) eta txapeau. Guztiz ados nago, noski!!!

Muxu bat.

Zekale (%100) ogi mingotsa.

Aspaldi nahi nuen zekalearekin ogi bat egitea, nahastu barik, guztiz zekalezkoa, eta gaurkoa Dan Lepard-en "the art of handmade bread" liburutik atera dut. Bertan, Eskandinavian okin baloratua den Jan Hedh-ek zekalea nola manipulatu erakutsi ziola dino.

Ia irakiten dagoen ura irin pixkatekin nahasturik, zekaleari, malgutasuna ematen diola eta uraren tenperaturaren arabera emaitza desberdinak lortuko ditugula esaten digu. Nahasketa horri, gelatina deitzen dio.

Gelatina egiteko osagaiak:

Ura 90ºC-tara 240gr.

Zekale irina 60gr. -kasu honetan, erdi integrala-

Orea egiteko osagaiak:

Zekale ama orea 200gr., 21ºC-tara.

Ura 50gr., 19ºC-tara.

Gelatina 300gr.

Iragazitako zekale irin fina 300gr. -kasu honetan 200gr. integralak eta 100gr. zuriak-

Gatza 6gr.

Gelatina egiteko. Irina bol batera atera, ura irakiten jarri eta 90ºC hartzen dituenean irinarekin nahastu. Ondo irabiatu. Nahasketa pikortsua ez izatea lortu behar dugu, ados? Bol-a estali. Giro-tenperaturan ordu bete eta hogeitalau ordu artean utziko dugu, horrela, zekalea gelatinizatzea lortuko dugu eta horrek mamiari nolabaiteko malgutasuna emango dio.

Honekin batera zekale ama orea berpizten hasiko gara.

Dakizuenez, nik, ama orea hiru bider elikatzen dut. Berpiztu orduko 18 ordu pasatu ziren, bai?

Ba, gelatina ere, denbora bera egon zen estalita, ados?

Orea egiteko. Bol baten irina eta gatza nahastu. Beste baten, ura eta ama orea jarri eta ondo irabiatu.

Gelatina dagoen bol-etik bi koilarakada gorde, gero, ogiari gainetik emateko.

Ura eta ama orearekin egindako nahasketa gelatina dagoen bol-era bota, ondo nahastu eta irina eta gatza dauden bol-era pasatu. Ondo nahasi.

Mahai gaina olioztatu, orea bertara atera eta gozo gozo oratu. Boleatu eta laga.

Bannetoi bat irineztatu, oreari forma eman eta bertara sartu. 5 orduko hartzidura hartzen lagako dugu edo, ia bikoiztu arte.

Labea 210ºC-tara berotzen ipini. Orea, landare-paperakin estalita dagoen erretilu batera atera eta gelatinarekin margotu. Urarekin zipriztindu, labean sartu eta bost minutu pasa ondoren, berriz zipriztindu. 50 minututan egina dago.

Parrila baten gainean, laga hozten.

Hotzitu ondoren, landare paperarekin estali eta 24 ordutan laga horrela.

Uff!!! Hau urduritasuna, eta hortik zer aterako da?

Paketea zabaldu etaaa ... tatxannnnnnnn!!!

Hemen duzue atera zena.

Pisu dexente zeukan eta mozten hasi nuenean totxoa zela iruditu zitzaidan, bainaaaa keeeba, malgua da!!, eta kontutan izanda duen irin guztia zekalea dela, oso malgua dela esango nuke.

Goxoa redio!!! Zekalea gustokoa baduzue egin, ez zarete damutuko eta.

Kalera irten, lagunekin elkartu eta 30 minututan janda zegoen. Ahoan lagatzen duen zaporea, ez dauka izenik .... sinestezina!!!

Oharra.- Ogi hau, laister, errepikatzeko asmoa dut neurri batzuk aldatuz. Esango dizuet.

On egin!!!

Muxu bat

Atal berriak

Urte bete pasa berri da bloga sortu nuenetik eta azkenengo sei hilabetetan (irinaketaurunak sortu genuenetik) erdi abandonatuta eduki ondoren eta buruari hainbat buelta eman ostean, bultzakada berri bat ematea pentsatu dut.

Lagun batzuei esker informatika munduan dexente aurreratu dudala uste dut, eta pare bat atal berri jartzea bururatu zait. Izenburuaren azpian azaltzen diren bi hoiek hain zuzen ere: Errezeta Aurkibidea eta Laguntzeko Asmoz.

Lehenengoa, eta bere izenak dioen moduan, errezetetara iristeko modu erosoagoa iruditzen zaidalako.

Bigarrena, hasiberri eta nire blogarekin topo egiten dutenentzat pentsatuta dago.

Duela 20 hilabete hasi nintzen ogia egiten eta atal honetan denbora horretan ikasitako guztia jartzeko asmoa dut.

Gaurtik hasita, eta astiaren arabera, pixkanaka pixkanaka gauzak sartzen joango naiz, idatziak, bideoak, etabar ....

Zuen gustukoa eta zuentzat baliogarria izatea espero dut; besterik ez.

Muxu bana.

Gari eta liho hazidun ogia

Aurreko sarreran agindutakoa betetzen, hona hemen ogiaren errezeta.

On egin eta muxu bat.

ZORIONAK.

Asteburuan, momentu honetan nire lagun haundienetariko bat den neska bat, etxera etorri da. Elgetan, ikastaro bat eman behar genuelako hain zuzen ere.

Gaur, bere urtebetzea da eta opari bat egitea nahi nion.

Ni, opariak egiten oso txarra naiz, inoiz ez zait gustatu eta. Horretan, gauza askotan bezala, zortea dut, ni aguantatzen nauena (Amaia) halakoetarako oso ona bait da. Baina kasu honetan ni neu egitea nahi nion. Lagun honek merezi duelako.

Bainaaa, zer oparitu?

Ostia tio!! tontua haiz ala? pentsatu nuen. Zergatik ezagutzen dok neska hau, zeri esker?

Egia!! ogiari esker. Baaa, egixok bat.

Eta zein ogi? Berari ogi alemanak asko gustatzen zaizkio, pentsatu nuen, baina zekalezko ama orea aktibatu barik neukan.

Berak oparitutako ogi liburu bat daukat (the art of handmade bread, Dan Lepard-ek idatzita). Bilatzen hasi nintzen eta ogi aleman bat topatu nuen (Linseed and wheat bread) eta osagaien artean ez da zekalea azaltzen.

Hauxe beroi egingo diot. Pentsatu, eta egin. Juantxoren erara, noski.

Azkenengo asteetan, bera eta ni eman dugun ikastarorako legami freskoarekin froga dexente egin behar izan ditut eta kokoteraino amaitu dut. Hainbeste froga egin ondoren erabaki bat hartu dut. Ogiak egiteko ama orea erabiltzea, beste legami guztiak ahal den eta gutxien erabili eta inoiz ez bada, hobe.

Ogi honek hori darama (legami freskoa), baina esan bezala moldatu (ama orea) egin nuen.

Gaur, ez noa errezeta ipintzera. Sarrera hau laguna zoriontzeko delako, besterik ez.

Errezeta beste egun baterako lagako dut, tokatzen zaidanean gure blog kolektiboan jarriko dizuet.

Duela gutxi, Eibarko baserri baten ere, elkar egon ginen. Baserrikoarekin eskonduta dagoena kasualitatez ikasketak lagunarekin egin zituen eta baserrikoa ezaguna dut. Deitu eta igande bat bertan pasa genuen. Baserria erakutsi ziguten, ogia egiteko duten tokia, gazta egiteko muntaia eta kriston babajana eman ere. Zein gustora egon nintzen, redio!!! Mila esker, Enrike eta Aizpea.

Jakinda, gazta asko gustatzen zaiola, baserrira deitu eta gazta bat erosi nien beraz, oparia ogia eta gazta izan zen. Bai bai, beheko argazkietan azaltzen direnak.

Zer iruditzen zaizue? Oparitutakoa, gustatzen zaizue? Bai? Ea berak zer esaten digun.

Beharbada ez da asko, berak hau eta askoz gehiago merezi duelako, baina bihotz bihotzez egindakoa da eta honezkero badakit gustatu zaiola.

ZORIONAK, Teba.
Amaia eta bion partez.

Milioi muxu, eta denak merezita gainera.

Karapaixo, Garipaua, Mokotza.

Euskal Herriko eskualde konkreto batzuetan, garizuma garaian, egiten den ogia duzue .

Ez da ogi ezaguna, ezta gutxiago ere. Istorio propioa du.

Hemen duzuen karapaixo honek, bitxikeri bat ere dauka. Zerbait gehiago jakitzea nahi izanez gero, klikatu hemen.

On egin!!!

Irin apurrak aprobetxatuz ... + (ikastaroak)

... moldeko ogia egin.

Ogia egiten hasi nintzenetik sarritan, irin apurrak geratzen zaizkit. Hor egoten dira, etxeko baztar guztietatik bueltak ematen. Paketetxoak eta paketetxoak. Batzuk elkartzen ditudanean, moldeko ogia egiteko erabiltzen ditut.

Ogi hauen errezeta eta ikastaroen berri izatea nahi baduzue, sartu hemen.

Muxu bat.

San Blas opila

Gaur, San Blas eguna. Eibarren, egun haundia nahiz eta jai ez izan. Opilak egiteko eguna. Edonon anis usaina. Bedeinkatzera eraman eta gero kordoia saman lotu. Tradizioa da, tradizio polita. Esandakoa, egun haundia, usaintzua.

Hemen, egun honen kronika daukazue. Sartu eta disfrutatu. Nik uste, usaintzeko aukera ere izango duzuela. On egin eta muxu bat.

"Pelofanta", sarrera hau zuretzat. Merezi duzulako. Muxu potolo bat ere.

Alternatibak

Aupa, hemen duzue hauen sarrera. Estualdi batetik ateratzeko ogiak dituzue. Edozeinek egiteko modukoak, errezak eta gozoak. On egin.



Muxu bat.

Errege-erroskoa

Pare bat froga egin ondoren, azkenean lortu nuen erroskoa ama orearekin egitea.

Hemen emaitza.

Eta errezeta, hemen.


Muxu bat.

Blog berri on!!! Irinak eta Urunak

Bueno oraingo honetan albiste berri batekin natorkizue. Niretzat izugarri ona den albistea, zuontzat ere horrela izatea espero dut.

Ogiaren istorioan hasi nintzenean, duela hamabost hilabete, ia ez nekien zer zan blog bat. Existitzen zirela banekien bai.

Halako blogak daude, informazio pila dute, gai guztien inguruan daude eta abarrekoak entzuten nituen baina...

Nire etxean ogia egiten hastea erabaki nuenean, ogiaren inguruan informazio bila hasi nintzen blog batzuetan sartzen. Euren artean ¿Te quedas a cenar? eta MTM (Madrid Tiene Miga). Hasiera baten irakurtzera sartzen nintzen, ehun mila galdera nituen egiteko baina, ez nintzan ausartzen. Beldurra kendu eta iruzkinak sartzen hasi nintzen. Erantzuten ninduten eta poz-pozik nengoen. MTM-koek blogean idazteko gonbidapena luzatu zidaten eta ... zergatik ez? esan nion nire buruari.

Gutxira, nire bloga sortu nuen, orduan ez nekien baina, niretzat egun horretan hasi zen gaurko istorio hau, Irinak Eta Urunak izena duen istorio hau.

MTM-ri kriston inbidia izan diot ezagutu nuenetik. Halako talde bat, ogiaren inguruan elkarturik. Halako zerbait Euskal Herrian lortuko bagenuuu. Bufff!!!!, ezinezkoa da.

Ezinezkoa? Baaa, ez.

Bapatean, ni Olaiaren blogean sartzen hasi nintzan. Idu, ordurako sartzen zen. Teba nire blogean, gutxira Intxaurtsu bat ere azaldu zen. Iruneee, eta hori zein da? Aaa bai, Busturiako ikastaroan egon zena. Maddi, ama orea egiteko arazoak zituela eta galdezka hasi zena.

Norbaitek beste bi ezagutzen zituela etaaa, eurei gonbidapena luzatzen badiet zer iruditzen zaizue?

Ohiana eta Marilu deitzen dira. Beranduago Mònicari ere esan genion

Konturatu orduko hamar ginen. Lehen aipatutako bederatziak eta neu, Juantxo.

Donostiko bi, Berangoko bat Bilbon bizi dena, Zarautztar beste bat, Erromokoa, Azkoitiarra, Barakaldokoa, Portugaletekoa baina Zugarramurdin bizi dena, bederatzigarrena Gasteizkoa? kasu honetan ez nago ziur eta ni neu Eibartarra.

Edarra kuadrilia. Zin dagizuet dotorea dela.

Dagoeneko zortzi ezagutzen ditut, bi falta zaizkit. Ezagutzen ditudanak, mundialak. Beste biak? seguru nago mundialak direla ere.

Beraz, blog kolektibo bat martxan jartzeko zer faltatzen zitzaigun? Gogoa, eta hori soberan daukagu. Baaa, aurrera!!!

Eta eguna heldu zaigu. Gaur, urte berriarekin batera, gure proiektu honi hasiera ematen diogu. Irinak eta Urunak du izena. Bi gauza lotzen gaituzte, Ogia eta Euskera.

Horregatik, bloga Euskeraz argitaratzearena, proposamena egin zenean hutsunea ikusten zelako. Gutariko batek esaten duen moduan Euskal Herrian gastronomia duen garrantzia ikusita eta kontutan izanda nolako sukaldaritza dagoen, zergatik daukagu hutsune hau? Nik ez dakit. Baaa, gu pausu hori ematea erabaki dugu eta aurrera goaz. Niretzat, pausu hau oso inportantea da, eta dakidalako talde honek duen potentziala, ziur nago ondo aterako zaigula.

Denon eskuetan dago, gure eskuetan eta zuon eskuetan ere.

Blog berriaren aurkezpeneko bertsoak esaten duen moduan zerbait behar baduzue hartu, denon mezederako izango da eta.

Blog berri on. Gaurtik aurrera Irinak eta Urunak zuon/denon bloga izatea espero dut. Disfrutatu.

PD. Momentuz ez dakit zer egingo dudan nire blogarekin baina, ez da desagertuko. Ikusiko dut. Hemendik aurrera nik egindako ogi guztiak blog berrian (Irinak eta Urunak) argitaratuko ditut, eta jarraituko dut ogi berberak MTM-n erderaz argitaratzen.

Muxu haundi bat denontzat.